Noah's Zoo...

Nabasa nyo na ba o napag-aralan sa school ang istorya ng Noah's Ark? Kung hindi pa o kaya ay nakalimutan nyo na pabayaan nyong i-refresh ko ang memory nyo... Mga 300 taon bago pa ipinanganak si Jesus Christ ay may isang relihiyusong tao na ang pangalan ay Noah. Hindi si Mang Noah'ng magtataho ha? Lolo nya... Anyway, si Noah ay isang tapat na alagad ng diyos, at mabuting ama at asawa sa kanyang mga anak at asawa. Isang araw nagsalita ang diyos kay Noah na gumawa sya ng arko na na-aayon sa dikta ng diyos at ang tanging gagamitin ay nag-iisang punong kahoy lamang at si Noah ay sumunod sa utos ng diyos...



Nagsalita ulit ang diyos kay Noah na mag-ipon sya ng isang pares sa kada uri ng hayop at ilagay ang mga ito sa loob ng arko, at si Noah ay muling sumunod sa kabila ng tawanan at kantyaw ng mga tao sa akala ay kabaliwan nito... Muling inutusan ng diyos si Noah na ipunin ang kanyang pamilya at pumasok sa arko at paghandaan ang pagdating ng malaking baha na itinakdang lilipol sa lahat ng mga kasamaang nasa ibabaw ng mundo...At si Noah ay muling sumunod sa utos ng diyos... Ngunit sadyang si Noah ay maawain kung kayat sinubukan pa rin nyang kumbinsihin ang mga taong kumukutya sa kanya para pumasok at maging ligtas sa hatol ng diyos ngunit nabigo sya...


Sa madaling salita, nakaligtas si Noah sampo ng kanyang asawat mga anak at mga pamilya nila sa mapanalasang baha na kumitil sa bilyon-bilyong buhay sa mundo... Ang general notions at mga hypothetical explanations na nakabalot at nagsisilbing katibayan at pala-isipan sa katutuhanan ng istoryang ito ay walang ibang matatag na basihan kundi ang isang maliit na aklat ng karunungang spiritwal na tinatawag nating bibliya... Dito nagsimula at dito rin babalik ang mga kung sino man na nagtatangkang biyakin at paghiwalayin ang kathang-isip sa katutuhanan as a source of guidance nila...



However...! (inglis yun a) Ngunit, subalit, wala pong karapatan at lalo po ay walang plano si pepe na kalkalin ang ano mang katutuhanan ng istoryang ito at lalong-lalo nang wala akong balak na hanapin ito sa tuktok ng Mt. Ararat dahil takot po ako sa hight...! Ngayon nga lang sa sariling tangkad ko ay nalulula na ako, sa Mt. Ararat pa kaya...! Ang gusto ko lang pong tanungin at malaman mula sa inyo ayon sa mahaba at madugong kabanata ng istoryang isinalaysay ng inyong abang linkod na si pepe ay kung na-realized nyo rin ba na si Noah ang nagsimula ng pinaka-unang wildlife zoo sa buong mundo...?

Hindi ko din alam kung ano ang naging inspirasyon ng mga unang operators ng mga wildlife zoo,at wildlife santuaries sa ngayon pero duda akong hindi si Noah yun... Gayun pa man, (hindi na however ha) sila ang mga zoo, at wild santuary owners ang matatawag nating mga makabagong Noah ng panahon natin ngayon... Any questions...? Why is the carabao black? Very simple... Libag...!

My boring christmas...

Christmas day, kagigising lang ni pepe nagbukas ng fridge at naghanap ng pwedeng makakain. Boring talaga ang christmas sa downunder walang kakulay-kulay...! Hindi na rin ako nag-ayos ng apartment unit ko kasi kung maglalagay naman ako ng christmas decors ay magmumukhang oasis lang sa gitna ng disyerto ang unit ko na nag-iisang kumukutikutitap sa dilim dahil sa wala naman yatang naglagay ng kahit na isang christmas light man lang sa mga kapitbahay ko... Nakaka-miss tuloy ang pinas hayyy...! Last years christmas at new years-day was a bit okay kasi may kapit-apartment ako nun na mga pinoy so naghanda ako ng kunting BBQ party sa may balcony ko so medyo nag-inuman tapos may pagkain, music, videos, tawanan, at kwentuhan... Pero hindi nagtagal at lumipat sila sa mas malaking apartment kasi masyadong masikip daw silang tatlo sa apartment nila kung kayat nalungkot na naman si pepe...

This year plano ko sanang maghanda rin pero bad luck yata itong year na ito at nagpunta ng Gold Coast ang natititang nag-iisang neighbor ko na pinoy kayat (plok) nawala ang plano kong party... Nawalan na rin tuloy ako ng ganang maggala o magpunta sa shops man lang... Magmumukmok na lang ako siguro dito sa munting apartment ko buong christmas holiday na ito at mag-wish na sana hindi ako maubusan ng mga maliliit na activities at tuluyang ma-bored...

Paano na kaya ang pasko sa pinas ngayon...? Alam ko na medyo may kahirapan na ang buhay sa pinas ngayon marami ang kapos sa pera... Ang gobyerno naman kasi sa atin masyadong makasarili, mas-inuuna pa ang pansariling suliranin kesa mga responsibilidad na sinumpaan nilang tutuparin at gagampanan ng taos puso at walang halong pansariling interes... Paano kaya sila nakakatulog ng mahimbing sa gabi samantalang patuloy na naghihirap at nagugutom ang iba sa ating mga kapos na mga kababayan...?

Ngunit dahil pinoy ay wala halos ni kunting bakas man ng suliranin na nababanaag sa maliliwanag nating mga ngiti kayat bilib na bilib ako talaga sa pinoy...! Kung hindi lang sana ako kapos din at naubos na ang savings ko sa bakasyon ko last april ay sana sa pinas nalang ako nag-christmas at masaya pa sigurado ako ngayon... Nami-miss ko ang noche buena kasi noche hilik ang ginawa ko kagabi dahil wala namang happening gumising man ako ng hatinggabi, lalo lang akong malulungkot... Sinabayan ko nalang ng hilik ang halakhak ni Santa Clause, natakot tuloy sya at ni hindi man lang sumilip sa bintana ko dahil akala siguro ay may monster sa loob na ungol ng ungol...!

Pareho pa rin kaya ang pag-celebrate natin sa mga tradisyon, meron pa rin kayang simbang gabi? Ang last christmas ko sa pinas kasi ay nung year 2000 pa... Ang baluktot na advice pa nga nun ng mga my plens ko dito ay wag daw akong umuwi dahil baka ma-Y2K daw ako at hindi na makabalik dahil titigil daw ang lahat...! Ano yun? Statue dance na pagtumigil ang tugtog ay ala statue ka ring hindi gagalaw...? E ang eroplano mag ii-statue dance din sa himpapawid? Kayat ang sabi ko na lang sa kanila ay YIK (why i care) because i dont really care sabay taas ng isang kilay na ala Jinggoy Estrada...! Natawa pa ang mga loko sa sarili nilang katangekan ng bumalik ako in one piece at nadagdagan pa ang timbang...!

Ni hindi man lang yata umutot ang eroplano sa himpapawid tapos naniwala kayo sa narinig nyo dun sa naniniwalang ang sinabi ng isang kapanipaniwalang kaibigan nya na naniniwala sa isang nagsabing kapitbahay na paniwalang-paniwala naman dun sa mapagpaniwalaing na met nya lang sa may bus stop na hindi naman nya kilala at hindi nya pinaniniwalaan dahil mukhang walang namang tiwala sa sariling paniniwalalaha pwe pwe! Naligaw pa tuloy ang usapan natin...! Ano ba talaga kuya?!

Pero kung ako lang sana ang masusunod ay mas gusto ko sa pinas kesa dito sa downunder hindi lang sa pasko kung hindi sa habang panahon... Pero madaming bagay pa ang dapat kong ayusin at kusidirahin bago ko matupad ang pangarap ko na iyan, pero ramdan kong malapit lang ang katuparan ng lahat ng yan... For the mean time, tyaga lang muna pepe...

Neps lover...

Familiar ba kayo sa Nepenthes. (Pitcher Plant) Ito ay isang klase ng mga halamang tinatawag nating Carnivorous Species. Sa lahat halos ng mga milyon-milyong varieties ng mga halaman sa buong mundo dito yata ako na inlove sa kakaibang halaman na ito, pangalawa na lang ang Cacti o Cactus sa common na pagkakilala natin... Ang vessel ng halamang ito na parang pitcher ang appearance kung kayat tinawag syang Pitcher Plant, ay hindi bulaklak kundi extension lamang ng dahon nito... Ang vessel o pitcher ng halamang ito ay may taglay na digestive chemicals na kayang mag-digest o tumunaw ng mga insekto at maliliit na hayop na aksidenteng nahulog dito bilang secondary food source ng halaman...



Ang nabubulok na tissue ng mga insekto at maliliit na hayop ay mayaman sa nitrogen na syang ina-absorb at dagdag na nurishment dito...



Isa pa sa mga kakaibang katangian ng halaman na lalong nagpalalim pa sa interest ko dito ay ang nakakatuwang solusyon sa natural na problema nito... Hindi nyo ba napansin na masyadong malaki ang vessels nito... Ang isang halaman lang ay puwedeng magkaroon ng dalawa hanggang sampong vessels ng sabaysabay... Ang mga vessels na ito ay kadalasang may maliliit lang na takip, bunga nito ay palaging napupuno ng tubig ang vessels sanhi ng pagdilig dito at sa pagpatak ng ulan... Kung inyong napapansin sa mga picture sa ibaba, ang tangkay o stem na humahawak sa mga vessels nito ay hindi nakakabit sa itaas kung hindi ito ay nakasapo sa may ibabang bahagi ng vessel... Ibig sabihin na kung halimbawa man na mapuno ng tubig ang mga pitchers nito, hindi ito magiging sanhi ng pagkasira ng vessels nito o ng buong halaman man... Kusa lang itong yuyuko sanhi ng bigat at kusang tatapon at mababawasan ang lamang tubig ng mga vessels nito... Genius talaga ang nature hindi po ba...?


At kung napansin nyo rin kung paano nakatupi ang pinakabunganga nito, ito ay para siguradong tubig lang ang matatapon at hindi ang pagkain sa loob nito...






Ang Nepenthes ay kasama sa mga endangered varieties ng mga halaman na ibig sabihin ay hindi madali ang magkaroon nito... May mga bansang mahigpit ang pinataw na mga regulasyon bago makapag-alaga nito, pero hindi ko lang alam kung kasama ang pinas sa mga bansa na to... Maaring kakailanganin ang special permits at kung ano pang kasulatan para mapagkalooban ng karapatang mag-alaga nito... Ang natural habitat ng halamang ito ay sa mga high and remote regions lang hindi dahil sa yun lang ang may tamang klema para dito, kung hindi dahil sa yun lang sa palagay ko ang hindi pa na-aabot ng sibilisasyon at pang-aabuso ng tao...


Ang Nepenthes ay nangangailangan ng mga bagong generasyon ng passionate collectors para ipagpatuloy at panatilihing buhay, makulay, at maganda ang future para dito...



Sa pinas matatagpuan ang ilang varieties ng halaman na ito sa halos buong bahagi ng bansa... Ang pinaka sikat na mga distinasyon sa paghahanap nito sa natural state nila ay ang highlands ng Sibuyan, Banaue, Mindoro, and Mindanao.



Hindi ko pa nasubukang mag-alaga nito pero patuloy akong nagri-research tungkol dito just incase na dumating ang time na magkaron ako nito... Dito sa downunder ay medyo mahirap dahil sa wala akong space na pwedeng paglagyan nito at masyadong extreme at paiba-iba ang weather conditions, pero balak kong mag-settledown sa pinas so baka dun na lang ako mag-uumpisang mag-collect in the future... May tawag ako dito sa Nepenthes: I call it the Nature's Cocktail... Nakikita nyo ba ang similarity...? Cheers...!!

Diwa ng pasko...

Naalala ko nung kabataan ko ang nakakatuwang tanawin kinabukasan after ng christmas eve... Lahat ng mga bata sa neighborhood namin noon ay naka-upo sa may hagdanan ng bahay nila hawak ang kung ano mang regalo na natanggap nila mula kay Santa Clause, at kahit hindi pa halos naghihilamos ay masisilaw mo na ang kakaibang saya sa kanikanilang mga mukha... Ang kabataan natin, talagang nakaka-miss...! Palagi ko nun pinagmamasdan ang mga kalaro ko at tinatanong ang sarili ko kung ano kaya ang iniisip nila pagnakatawa sila, umiiyak, o kaya nagagalit? Katulad din kaya ito ng iniisip ko?

Nag-iisip din kaya sila bago matulog, ano ang mga iniisip nila...? Alam kaya nila kung ano magiging sila sa future nila...? Kasi mga 12 yo. yata ako ng magsimulang mag-wonder tungkol sa future at kung paano ko pwedeng i-control ito... Hindi sa takot ako tumanda, ang gusto ko lang ay ang mailagay sa tuwid ang pag-usad ng buhay ko kumbaga ideal na future ang bini-visualized ko... Kung ang ibang bata noon iniisip lang kung anong mangyayari sa darating na linggo, at kung ano ang ulam mamyang gabi, ako iniisip ko kung ano ako as 20yo., 30yo., 40yo., as a tatay, as a lolo, kung ilan kaya magiging apo ko, at kung hindi kaya mabantot ang tunog ng pangalan ko kapag dinugtong sa salitang lolo...!

Pero hindi ang pagiging lolo ko at dami ng magiging apo ko in the future ang topic natin ngayon, kaya erase muna ha... Ang todays topic natin ay tungkol sa kapaskohan... Ang diwa ng kapaskohan daw ay nasa mga kabataan, hindi lang sa pilipinas kung hindi sa buong mundo rin... Nagdadala ito ng kulay, pansamantalang kaligayahan, pero kalimitan ay kalungkutan dahil sa kakapusan ng kakayahang tugunan ang mga pangangailangan nila sa buhay... Ngunit ano kaya ang tunay na halaga ng pasko sa mata ng mga kabataan...? Nasubukan na ba nating tanungin sila kung ano nga ba talaga ang pasko para sa kanila...? Para sa akin kasi, ang buong idea at motivations ng paghahanda at pag-celebrate natin ng pasko ay lahat nakasandal sa pagiging bata ulit di ba...? Chocolates, candies, mansanas, ubas, nuts, cakes, regalo, christmas songs, exchange gifts, christmas parties, caroling, christmas tree, santa clause, reindeers...etc, lahat ay simbulo ng kabataan di po ba...? Naniniwala din ako na ang buhay ay pwedeng maikompara natin sa isang bagong notebook na habang sinusulatan ay nakukumpleto rin isa-isa ang mga pahina nito... Ang bawat pahina ay ang kung ano tayo ngayon. Pahina sa pahina naisusulat natin ang ating mga nakaraang, experiences, kaligayahan, kalungkutan, galit, kabutihan, kasamaan, at kung ano-ano pa... Ang lahat ng mga yan ang tinatawag nating personalidad mula sa mga pahina ng nag-iisang notebook ng buhay natin.

Ang lahat ng mga nakasulat sa mga pahina ng notebook na ito ay hindi kayang burahin ng panahon, itoy nadadaganan lang ng mga nabuong bagong dagdag na mga pahina sa ibabaw nito... At dahil sa kung ano mang dahilan na ang kapaskohan yata ang may pinaka-unang kasiyahan na naisulat natin sa notebook na ito, ang dahan-dahang pag-usad ng mga araw papalapit sa kapaskohan ay parang na ring ang dahan-dahan din nating pagbuklat, pag-alala, at pagbaliktanaw na muli sa mga pahina ng notebook na ito pabalik sa malungkot man o masaya nating kabataan... Maligayang pasko po sa lahat...!

Christmas Party

Office christmas party namin last monday, busog na naman si pepe...! Magha-harbour-jetboat riding sila pero hindi ako sumama kasi hindi ako marunong lumangoy hu-hu! Joke only he-he...


Nag-ikot pa ang secretarya sa production floor the day before at pinapiperma ang lahat daw ng gustong sumama dun sa boatriding ng insurance form, just incase that you die daw sabay halakhak na parang nang-aasar pa...! (Akala nya cute sya) Ayaw ko lang kasi ang feeling na mababasa ako ng tubig dagat early in the morning tapos may lunch pa after that so magiging malagkit ako buong araw...!


May plano pa naman akong humabhab ng husto...! Nilista ko pa nga kong ano-ano ang mga o-orderin ko kasi ganyan ang x-mas party namin palagi may kunting kagalantehan at sky is the limit pa daw...


Tiningnan ko ang menu book... King crab ang balak kong lantakan, di ko pa kasi nasubukan kung ano lasa nun... Gulat pa nga ako sa presyo kasi mahal pala...! Pero hindi ko nakalimutan ang sabi nilang sky is the limit kaya pikitmata kong itinuro sa waiter sabay dasal na sana wag lumingon ang boss ko o kaya wag i-recite ng waiter ang order ko...


Alam nyo bang isang King crab lang ay kayang busogin ang mga sampo ka tao? Ang mature na King crab ay may bigat na 12-20 lbs. o 6-10 kilos, at pwedeng lumaki pa...! Ang sipit ng crab na ito kapag-fully grown ay mas malaki pa sa palad ng adult na tao... Medyo na-guilty pa nga ako nun ng kunti kasi aabot daw ng mga 15 years ayun dun sa waiters bago lumaki ng ganon ang King crab na ito... Nakakapanghinayang ano...?



At nagbalik pa ang waiter hawakhawak ang isang plastic-bag na may lamang crab na pinsan pa yata ni godzilla na maladambuhala rin sa laki at parang nagmamakaawang nakatingin pa yata sa akin...! Itinaas pa ni loko ang plastic-bag na ala Andres Bonifacio ng katipunan...! Lalo tuloy akong na-guilty at butas din ang bulsa ng ngayon ay napatingin ding boss ko... Hu-hu-hu...! Buti na lang hindi nya sinabing, " You're fired king-kong!" Patay malisya muna si pepe... Hindi ako ang nag-order nyan huh...! Pero sa sobrang gutom ko yata ay nakalimutan ko na ang mga realizations na yon... Nagpakabusog na lang si pepe...



P.S... Nakita ko ang price ng King crab, AUD$ 700.00! Bagsak ang panga ni pepe...! Isang buwang suweldo na ni Mayor Alfredo Lim ang binanatan ko sa loob lang ng kalahating oras...! Kaya pala naglasing ng husto ang boss ko... Lalo pa at napagaya rin ang iba naming katrabaho...! umorder din ng dambuhala ang mga loko! Hu-hu-hu! Makatingin nga sa job_search.com mamaya... Patay si pepe nito...! Mag-apply kaya akong waiter dito...!



Pero nung umaga na yun bago ang lunch, habang nagpapakasawa sila sa pag-enjoy dun sa boatride nila ako naman ay nanunuod lang ng tv kasi mga 1 o' clock pa raw yong lunch, gutom na gutom pa naman ako kasi hindi ako masyadong nag dinner the night before tapos wala din akong breakfast... Talagang pinaghandaan ang pagkikipaglaban sa King crab...! Mga bandang 12:30 ng tanghali eto na si pepe kasama ang isang officemate na takot din sa boatriding, naglalakad sa may chinatown sa city... Masyado palang malaki ang lugar na yun at ilang beses yata kaming naligaw... 401, 400, 399... San kaya ang restaurant na yun...?


Ewan ko ba pero, everytime na naglalakad ako dun sa chinatown ay parang at home ako... Puro itim ang buhok ng mga naglalakad at puro asyano, kaya naman pakiramdam ko ay na-belong ba ako sa lugar at walang sino mang pipintas sa kulay ko at lahi... At last nakita ko na rin ang restaurant... Naka-ilang kilometro kaya kami galing train station...?

Hindi nga ako nagkamali kasi puro basa silang lahat pati na ang mga boss at may-ari ng kompanya... Bah, maykasama pa silang salbabida a...! (Ang pay master namin na ubod ng taba pero mabait sya...)

Ayos tsibugan na...! Prepare your listahan bata...! Ganun pala ang tamang table setting ng mga chinese... Kung sa western countries ay maraming kutsara, tinidor, knives at wine-glasses, sa chinese naman ay parang nasa tea party ka sa alice in wonderland dahil sa dami ng mula sa pinakamaliliit na bowls hanggang sa pinakamalaki... At wag na wag kang umorder ng kape dahil isang oras yata bago dumating ang order ko na kape at sa labas pa yata ng chinatown naghanap ang kusenero nila...!

Halata ding nasindak ang waiter ng marinig ang order ko na kape... Sabi pa nya, "coffee?!" Ang sabi ko naman ulit, "yes coffee!" Sabay tapon ng mala-Piolong ngiti. Bahagya pang tumunog ang hawakhawak na mga platot kobyertos dahil nanginig yata ang mga kamay ni loko sa sindak...! Bakit kaya ayaw na ayaw ng mga chinese sa kape...? Tuloy parang mukha silang inaantok at hindi halos maidilat ng mabuti ang mga mata nila.. Jok onli ha baka makarate ako ni Bruce Lee...!

Pero okay naman ang services nila at binigyan pa nga kami ng advice na hindi good for two ang King crab kundi good for ten... Napahiya tuloy ang mga matatakaw sa pagkain...! Tsarap!... Thanks Bert! (Pangalan ng company owner)

I have a good recipe for any kind of crabs. Kakailanganin lang ang mga sangkap tulad ng:

• Large or medium size crabs



• 1pirasong Itlog



• 1 tangkay na pechay



• 2-3 pirasong mushrooms



• 2 pirasong talong



• Bawang



• Luya



• Sibuyas



• 1/2 tasang maliliit na hiwa ng dahong sibuyas (shalott)



• 1 kutsarang soy sauce



• 1 kutsaritang asukal (sugar)



• 1 kutsara cornstarch



• 1 cup arina (flour)



• Paminta (black pepper)

Paraan ng pagluto:

1. Hugasang mabuti ang mga crabs.



2. Patuyuin ito ng panandalian.



3. Tanggaling ang mga paa at sipit (claws) nito.



4. Paghatihatiin ang crab sa maliliit na piraso.



5. Hatiin sa dalawa ang bawat sipit nito at basagin para madaling himayin.



6. Ihanda ang frying-pan na may mainit na mantika.



7. Isa-isang isawsaw sa itlog ang bawat piraso ng crab at pagulungin sa arina bago i-fry ng panandalian para dumikit at magsettle ang arina.



8. Maghiwa ng bawang, sibuyas, at luya at igisa ang mga ito sa mantikang pinagprituhan sa crab.



9. Isama ang pritong crab sa ginisa at haluhaluin bago lagyan ng dalawang tasang tubig.



10. Timplahin ang niluluto ayun sa inyong panlasa at maglagay ng katamtamang amount ng paminta. (black pepper)



11. Maglagay din ng isang kutsarang soy sauce at isang kutsaritang asukal.



12. Hugasan ang mga talong at hatiin sa apat kada isa nito ng medyo pahaba.



13. Hugasang mabuti ang pechay at pagpirapirasuhin ng buo ang mga dahon bago ilagay kasama ng ibang sangkap. Pwede ring i-fry muna ng mga 5 na sigundo ang pechay at talong para manatili ang lutong ng mga ito.



14. Linisin ang mushrooms sa pagpunas lang dito at huwag na hwag nyong huhugasan para hindi mag-absorb ng tubig at mawala ang lasa nito. Ang mushroom ay kayang mag-absorb ng tubig hanggang sa 70% ng laki nito.



15. Hiwain ng malalaki ang mga mushrooms at idagdag sa niluluto.



16. Magtunaw ng isang kutsarang cornstarch sa kalahating tasa ng malamig na tubig at ihalo ito sa niluluto para lumapot ang sabaw.



17. Budburan ng hiniwang shallot o dahong sibuyas at pwede nang i-serve ang inyong crab.



18. Pwedeng magdagdag ng sili kung gusto mong maanghang ito.

Ayan, luto na ang inyong crab na hindi ko alam ang pangalan pero sigurado akong magugustuhan nyo lalo na pag may mainit-init na kanin nakuw! Pwede siguro natin tawagin itong, Crab Ala Pepe-A okay ba... Takam! Bonappetito tita...!

Mga nakatagong private...

Adik daw ako sa 80's and 90's sabi ng mga my plens ko doon... Nakita kasi nila ang VERY VERY HUGE collections ko ng favorite songs na umabot na yata ng dalawang daang cd's...! At puro selections pa ang lahat ng yan... Mapa-opm man o english favorites of the 1980's-90's ay 8 out of 10 chances meron sa collections ko... At wala ni isa man dyan na hindi ko gusto, every next song pagpinatugtug ko ay nanginginig at nagku-collapse ako kaya tuloy puro bukol na ang ulo ko sa kaka-collapse everytime...

Tanong nga ng mga my plens din dito sa downunder, saan ko daw nabili ang mga collections ko na ngayon lang daw nila narinig... Ano nga ba naman ang madadampot mo kung nasa downunder kundi yun lang nabitawan ng mga taga up-over...! Yun nga puruntong ni Dolpy hindi pa yata naging uso dito kahit kelan...

Pero hindi lang basta pag-collect and kailangan ng mga music cd's natin para tumagal ang buhay nito...

Kailangan din ang kunting sacrifice sa paglinis at tamang pag-alaga ng mga ito... Wag nyong gayahin ang stocking method dyan sa naka-inset na picture. Yan ang tinatawag na DEVALUATION METHOD o pagtanggal ng kalidad ng inyong mga cd's... Isipin nyo na lang kung papano nyo inumpisahan ito mula sa isa lang at kung magkano na ang nagastos nyo sa mga ito...

Para sa akin kasi ang 1980-1990 ang may pinakatutuong mellodies at pinakasarap to the bones (Naks! Parang mak-do a!) na lyrics compared sa music ngayon... Sino ba naman ang hindi magku-collapse sa mga bandang katulad ng: Air Supply, Starlight Express, Modern Talking, REO Speedwagon, Survivors, England Dan & John Ford Coley, Atlantic Starr, Klymaxx... at marami pa. At mga artist na tulad nila: Barry Manilow, Rex Smith, Kenny Rankin, David Gates, El Debarge, Kenny Loggins... at iba pa...


Kung tawagin ko nga ang mga collections ko ay mga emortals ko kasi parang walang kamatayan at walang kasawasawa ko itong pinakikinggan... Malayong malayo sa mga tugtugin ngayon na isang linggo mo palang napakinggan ay sawa ka na kaagad...! Sino ba naman ang hindi magsasawa sa, yow! yow!da da driga dya ha haaa!#$%*$# HOUSE! yes! yo! da dra ! $#@ #%$$ ba ba DOGS!... Ano raw!!... umpisa at saka dulo lang yata ang naintindihan ko dun a! Panay mura pa ng mura...! Kung yun ang gamitin mo sa pagharana sa iniirog mo noon, hindi lang isang balde na ihi ang matitikman mo, may matching isang platong ebak pa...!


Nayanig yata ang buong nayon sa nilantakan mong RAP music, bagsakan lahat ng bunga ng niyog mula sa puno... Buti nalang walang casualties...!

Online Lottery FRAUDS!

Mag-ingat mga my plens ko dyan... Marami ngayon ang nanloloko at mga naloko na ng Free Lotteries programs na ito... Ang scams na ito ay masyadong organized at mahirap ma-detect dahil sa masyadong convincing ang dating ng mga notice forms nila... Hindi nyo naitanong pero ako rin ay muntik nang mabiktima nito nitong linggo lang na ito... Sino ba naman ang makapagsabing fraud pala ang notice forms nila e talagang daig pa yata si Miriam S. dun sa mga binanatang inglis!


Pati rin ang mga opisyal na naka perma at mga naka-link daw sa kanilang mga ahensya at bangko ay wala talagang lamat na pwedeng mapagdudahan... Susubukan kang ikumbinsi ng mga ito na ito ay genuine at kinakailangan mong makipagkontak sa isang taong kunyari ay manager ng bangko sa englatera para sa karagdagang instructions kung paano mo mai-wire ang winning money mo papasok sa private bank account mo, so kailanganin ang personal info at bank account numbers mo dyan...


Minsan naman ang style nila ay sisingilin ka muna ng katako takot na maliliit na transaction fees, at dahil nga huh mayaman na ako ngayon...! Galante ako, chicken feed na lang ang mga yan so babayaran mo ngayon.


Pagkatapos na makuha na nila ang kailangan nilang cash ay biglang, plok! plok! (Parang yung tunog na nangaling dun sa toilet kanina nung nandun si tatang a)


Pagnagka-bread na sila sa tulong ng generousity mo (In other words, katangahan) disapir-exit na sila na parang masamang panaginip dahil sa binanatan mo ang dalawang bandihadong kanin at napadami tuloy ang kain mo kagabi... Adios bentesingko sentimos...!


Sa mga ganitong fraud daw kalimitang mapapansin ang maling grammar at maling spelling (Parang ako) na hindi na halos mapansin dahil sa naghalong pawis, laway, luha at sipon ng nakatanggap bunga ng sobrang katuwaan. Ay wan! Ay wan! Ay Waaaa-haaa-haaan-nanay ko poooo! (Iwan ko ba sayo, kanina ka pa talon ng talon dyan hampasin kaya kita nitong dyaryong binabasa ko ng matigil ka na)


Ikaw ba naman ang padalhan ng sulat na nanalo ka ng isang milyong euro o kaya pounds, di ka kaya magtatatalon buong maghapon...! Magkano na sa piso natin yun, teka ha matikmatik muna ako 1,000,000 * 12345 - 6789 / 9876 + 54321 = P 96,279,991.41... O di ba galing-galing ko no? 96 million pesos! Nakuw! Kahit mamatay na ang masungit kong neighbor pagkatapos...!


Biro nyo yan madlang people, kahit wag na kayong magtrabaho at pakapekape na lang ay di nyo na kayang ubusin ito... Pati na din ang second at third generations nyo ay allowed ng maging tamad ngayon. Matikmatik uli ako ha, 96,279,991.41 / 365 = P 263,780.80... Ayan galing ko talaga...! Yan ang dapat nyong gastahin araw-araw sa loob ng isang taon para lang maubos nyo ito. Pwede kayong bumili ng tsekot araw-araw, may sukli pa kayong pang tsekolet at pang karaoke...!


Halimbawang may mga 10yrs. na lang ang itatagal nyo sa balat ng lupang hinirang na ito bago kayo matigokok... urhm!.. Tatang naman wag kayong sumimangot muna dyan at lalo kayong pumapanget... Iksampel lang ito kayo naman masyadong balat luya este sibuyas pala...!


Kung halimbawa10yrs. na lang ang nalalabi sa holiday nyo, kailangan nyo pa ring magwaldas ng P 26,378.07 pesos sa everyday battery nyo... Sarap naman...! Ano kayang pwedeng bilhin ng halaga na yan...? Ah alam ko na...! 26,378 na text messages! (Sabay pitik pa ng kamay sa ere) Galing ko talaga! Ay wan! Ay wan! He-he-he (Tuwang-tuwa pa si tangek)